معنی پر خو - جستجوی لغت در جدول جو

پر خو

جای ریختن آرد یا غله در خانه یا دکان که از خشت و گل یا تخته درست کنند، کندوله، کانور، کندوک، کندو، کنور
بریدن شاخه های زاید تاک و سایر درختان، پر کاوش، کندن علف های هرز از میان کشتزار

فرهنگ فارسی عمید

سیر و پر خوردن

(خَدَ)

فراوان خوردن. بسیار خوردن:
گرچند روزی سیر و پر میخوردمی انجیر را
از قوت بازوی خود بگسستمی زنجیر را.
میرزا اشتها (یادداشت بخط مؤلف).
من که خوردم سیر و پر
مرگی بیفتد توی لر
قجر بمیرد گر و گر.
(یادداشت بخط مؤلف).
رجوع به سیر شود

لغت نامه دهخدا

پرخو

(پَ خَ)

حواطه. (السامی فی الاسامی). جوبه. (صراح اللغه). جائی باشد که در کنج خانه ها سازند و پر از غله کنند. (برهان). نوعی انبار است که در خانه ها از تخته و گل کنند ذخیره کردن غله را:
کند مدخّر قدرش گه ذخیرۀ جود
بجای خنب نطاقات چرخ را پرخو.
آذری.
- پرخو کردن، فرخو کردن. بریدن و هموار کردن شاخه های زیادتی درخت. پیراستن درختان یعنی بریدن شاخه های زیادتی آنرا تا به اندام نشو و نما کنند. (برهان).
، در بعض نسخ به پرخو معنی شادمانی نیز داده اند. (شعوری). و رجوع به فرخو شود

حواطه. (السامی فی الاسامی). جُوبه. (صراح اللغه). جائی باشد که در کنج خانه ها سازند و پر از غله کنند. (برهان). نوعی انبار است که در خانه ها از تخته و گل کنند ذخیره کردن غله را:
کند مُدَخّرِ قدرش گه ذخیرۀ جود
بجای خُنب نطاقات چرخ را پرخو.
آذری.
- پَرخَو کردن، فرخو کردن. بریدن و هموار کردن شاخه های زیادتی درخت. پیراستن درختان یعنی بریدن شاخه های زیادتی آنرا تا به اندام نشو و نما کنند. (برهان).
، در بعض نسخ به پرخو معنی شادمانی نیز داده اند. (شعوری). و رجوع به فرخو شود

لغت نامه دهخدا

پر خوراک

پر خور پر خوار مقابل کم خوراک

معنی پر خو - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما